Jedna z dwóch świątyń na Pustkowiach, jedyna nietknięta, idealnie bezpieczna nawet podczas kataklizmu – takie sprawia wrażenie przez swoje położenie, bowiem spora jej część jest w litej skale, wysoko ponad poziomem ziemi. W rzeczywistości potężne fale powodzi były bliskie od naruszenia podstawy skały świątynnej i jedynie magia ochronna kapłanek pozwoliła na uchronienie całego miejsca. Wiele z nich przypłaciło to wtedy życiem przez skrajne wycieńczenie magiczne oraz fizyczne. Sama świątynia jest dobrze widoczna, wręcz w ogóle nie ukryta w porównaniu do domostw pozostałych bóstw, jednakże nie dajcie się zwieźć. Całą okolicę patrolują i strzegą potężne golemy, zabójczo zwinne nimfy oraz magiczne drzewa, które przy pierwszej okazji spróbują sprawić, by intruz nie był w stanie odnaleźć drogi powrotnej.

Ten budynek zaś ocalał jedynie cudem – a raczej dzięki opatrzności bożej. O ile główne pomieszczenia znajdują się pod powierzchnią ziemi, tak niewiele by to pomogło, jeśli fale niosące ogromne ilości mułu, kamieni oraz połamanych drzew przykryją całkowicie całą część nadziemną – a tak też się stało. Magia ochronna kapłanek była skupiona na zejściu na niższe poziomy świątyni, dlatego nie broniła budynku widocznego dla podróżnych, przez co tym bardziej wierzy się w łaskę Gairou. Złośliwi lub po prostu mniej bogobojni lubią powtarzać „złego diabli nie biorą”, inni spekulują, że to sam Gairou tak naprawdę sprowadził kataklizm by zaszkodzić Shialli, a od siebie odsunąć podejrzenia. Cóż, póki sam bóg nie zstąpi pomiędzy swych wyznawców, nikt z nas nie dowie się prawdy.