Jeden z oceanów okalający kontynent. Nazwę nadano mu ku czci Bogini Światła, która według legend sama go stworzyła. Każdy żeglarz szybko zauważy, że ocean ten charakteryzuje się masą małych wysp i wysepek rozsianych praktycznie w każdym kierunku. Idealne miejsce dla poszukiwaczy przygód i skarbów, gdyż na wielu z nich można dojrzeć pozostałości starej cywilizacji – na przykład ruiny portów czy budynków sakralnych. Dodatkowo wyobraźnie pobudza wiele opowieści, mitów oraz piosenek na temat dawnych dziejów i epickich wypraw morskich z piratami i złotem w tle.

Wielki łańcuch górski pokryty niebezpiecznymi, gdyż wciąż aktywnymi wulkanami, które wyrzucają z siebie niezmierzone ilości pyłu oraz magmy. Można zauważyć duże strumienie, czy nawet rzekę lawy, które zagarnęły koryta byłych rzek a nawet wypełniły krater po dawnym jeziorze. Teraz panuje tutaj jedynie ogień w najróżniejszej postaci, pasma lawy zaś spływają w dół do krainy Argyrei, i potem do terenów niczyich. Dominuje tutaj krajobraz wypełniony popiołem oraz skałami. Tylko w jednym miejscu ostał się niewielkich rozmiarów las – ostoja istot żywych, która wciąż broni się przed destrukcją.

ogromny teren, na którym jedyną pewną rzeczą jest obecność piasku. Zdradzieckie wydmy wędrujące razem z wiatrem, wiele starożytnych ruin, kilka oaz, choć tylko jedna z nich nie jest fatamorganą. Jedynym miejscem, które się wyróżnia jest twierdza – niebezpieczny, ogromny budynek, którego korytarze i sale wciąż nie są dokładnie zbadane. Przez utrzymujący się na Pustyni okropny upał bardzo często zdarzają się przywidzenia, w nocy zaś temperatura potrafi gwałtownie spaść – więc jakkolwiek by to nie brzmiało, zaleca się zabieranie koców na wycieczki.

Tajemniczy, ciemny, niezgłębiony las. Dziewicza, zamieszkała jedynie przez gatunki dzikich zwierząt puszcza. Wąskie ścieżki, wydeptane przez zabłąkanych przypadkiem w mroczny labirynt potężnych, starych drzew, prowadzić mogą zarówno na piękne, szmaragdowe polany pełne kolorowych kwiatów, jak i na zdradliwe bagna. Czasami przed nosem Ci przemknie z prędkością wiatru jakaś sarenka. Ogólnie masz wrażenie, że przed Tobą nikogo tu nie było. Ale możesz się mylić. Tak jak i wielu innych podróżników, których kości bieleją na bagnach ukrytych w głębi nieprzebytej puszczy.